16 september 2007
Fros Feest
Wat een druk weekend!Vandaag is het werk van Pappa jarig. En dat vieren ze in Wilrijk. Moeke had wel zin om met me te gaan maar ze zag de trip niet goed zitten. Met de trein is dat een heel gedoe en met de auto naar Antwerpen - waar alle wegwijzers sinds 1940 weggenomen zijn - is voor Moeke een hele opgave. En bovendien is MiekeMuis nog steeds niet helemaal genezen. De plekjes gisteren op haar hoofd zijn nu over heel haar lijfje verspreid en ze heeft nog steeds koorts in de namiddag.
Enfin, Moeke heeft uiteindelijk haar dappere schoenen aangetrokken. Ze is de GPS
van Hugo gaan lenen zodat ze de weg kon vinden en autosnelwegen kon vermijden en ze heeft Moekenilla gevraagd om nog eens voor Mie te zorgen en we zijn vertrokken richting Wilrijk en Pappa.’t Was wel een leuk feest daar bij de Frossers. Er waren gekke fietsjes en driewielers en behendigheidsspelletjes voor kleine jongetjes als ik. Er was ook een molentje. Daar draaide ik als vaste klant wel een keer of 15 op rond.
Er waren stoere jongens op fietsen en skateboards die op grote schansen stuntten. Ik zei nog tegen Pappa dat ik daar ook op wou maar hij zei dat dat iets is voor als ik groot ben. Ik
heb hem geantwoord “maar ik ben toch al groot!?” Ik heb me ook uitgeleefd op de schaatsbaan. Zonder schaatsjes op mijn schoentjes was het heel fijn op het ijs. Ik kreeg meteen een paar persoonlijke assistentes. Die meisjes moesten heel hard achter me aan schaatsen omdat ik niet door had dat als je een sprintje trekt op het ijs, stoppen wel eens verkeerd kan aflopen. Ze hebben me dan maar een looprekje gegeven, zodat ik makkelijk kon glijden en stoppen zonder vallen.
Ze hadden ook een slee en kegels en hindernissen om mee te spelen en ik kreeg een paar felgekleurde handschoentjes. Pappa is ook even mee komen spelen. Ik heb hem
dan, sterk als ik ben, over het ijs getrokken op de slee.Omdat Moeke het koud kreeg van al dat spelen op het ijs zijn we weer naar buiten gegaan, naar de spinkastelen. Er stonden er 4 gewone, één met een glijbaan en één heus springparcours. Ik was bijna helemaal alleen om er op te springen dus ik heb me eens goed laten gaan. Sinds ik op het wijkfeest op een springkasteel heb leren spelen, doe ik niets liever meer. Ik heb me dus echt wel uitgeleefd op die dingen.
Daarna zijn we nog terug gegaan naar de fietsjes en mijn favoriete Frosser die het molentje bediende. Fros trakteerde op limonade omdat ze jarig was en Katherine, een madam in hoge hakken met een kort rokje, zong een liedje. Een raar liedje. Normaal zing je toch “in de gloRiRa” als iemand jarig is, maar die Katherine wist dat blijkbaar niet.
Moeke vermoed dat ik haar optreden niet zo geweldig vond want ik hield er een dikke kakkebroek aan over. Die zijn we dan maar vlug gaan verversen net achter de plek waar Katherine ondertussen aan een signeersessie bezig was. Ik heb haar met andere woorden mijn blote poep laten zien, en erg proper was die poep niet. Ze zal het wel overleven zeker.
Ondertussen was het 4 uur voorbij en hoog tijd om naar huis te vertrekken. Het was aan me te zien dat ik me goed geamuseerd had maar erg moe aan het worden was.
Moeke is op haar gemak met mij via Kontich en (door werken) Duffel en St-Katelijne-Waver en Mechelen terug naar ons Mie getuft en ik heb van de lange rit geprofiteerd om een uiltje te knappen.
Ik stel voor dat FROS vanaf nu elk jaar zo’n feestje geeft. Die Katherine mogen ze achter wegen laten, of beter, vervangen door Mega Mindy en Thor. En liever op een locatie in de buurt van Leuven. En misschien wat dikke matten bij de schansen zodat ik van Pappa ook mee mag doen. Maar voor de rest was het dik in orde.
Hoera voor de FROS!
15 september 2007
Akke Akke Tuut Tuur
Wie mij een beetje kent weet dat ik een grote fan ben van Thomas de Trein en zijn vriendjes. (Als mijn mondje bijvoorbeeld niet eten wil, dan maken we er een remise van en dan rijden Thomas en zijn vriendjes al het eten binnen.) Moeke heeft gehoord op de radio dat er vandaag (en morgen) een goede kennis van Thomas naar Brussel komt en dus heeft ze me mee naar Brussel genomen voor een ritje met die echte stoomtrein. Mie is bij Moekenilla gebleven want Pappa kon niet mee (die moest werken) en met twee kindjes een treinritje maken zag Moeke niet zitten. En onze kleine Mie is trouwens ook weer wat ziek. Ze heeft al een paar dagen last van platte k.k. en koorts en nu heeft ze er vandaag ook nog kleine wuffelkes bij gekregen. De arme meid.
We zijn eerst naar Brussel zuid gereden met een gewone trein en daar zijn we op zoek gegaan naar een ticketje voor de stoomtrein. Dat was helaas niet makkelijk te vinden zodat we net de trein van 10 uur gemist hebben en een uur moesten wachten op de volgende rit.
Gelukkig was er van alles te zien in het station en er liep ook een clown rond die een ballonnenslang voor mij maakte. En nu waren we natuurlijk heel goed op tijd om de trein te nemen. We waren als één van de eerste op het perron zodat ik al bij de stoker en de machinist op de locomotief stond nog vóór de rest van de passagiers aankwamen. Ik heb het wielleke gezien, waar een het machinistteke aan moet draaien, en het vuur in de ketel en de grote blokken kolen.
’t Was allemaal heel indrukwekkend.
Daarna zijn we echt gaan rijden met de trein, een rondje in Brussel met af en toe een luidde TUUUUUUT en veel stoom. We zaten in de eerste wagon zodat we de stoom soms nog goed zagen vliegen. Na het ritje zijn we weer met de gewone trein naar huis gereden en zijn we bij Moekenilla en Mie verslag gaan uitbrengen van ons avontuur.
Moekenilla vond het allemaal wel cool precies maar ze deed precies of zij elke dag stoomtreinen zag toen ze klein was…. Moekenilla toch!
04 september 2007
10 maanden MieMuis
Ik ben nu een flinke meid van 10 maanden.Met zitten begon ik ondertussen dik 2 maanden terug. Eerst met een kussen achter me voor alle zekerheid maar ondertussen zit ik heel stevig. Ik kan zelfs een knuffel van mijn grote broer aan zonder daarbij om te kieperen.
Ook met kruipen begon ik goed twee maanden terug. Eerst was dat met mijn eigen hazensprong techniek, nu is dat als een volleerde kruiper. Moeke heeft al hard gezocht naar kniebeschermers in mijn maat want ik ben een echte alle-terrein-kruiper: binnen en buiten, over de betontegels, in het zwembad, door het gras, op de steentjes van de oprit en sinds kort ook de trap op als het even kan.
Moeke heeft net eens voorgelezen wat Tuur al allemaal kon toen hij 10 maanden was.
Blijkt dat hij even goed kon kruipen en zitten als ik maar dat hij ook al alleen kon rechtstaan… Hmmmm. Ik kan ook flink rechtstaan en me rechttrekken aan alles en nog wat maar ik kan nog niet alleen ergens gaan staan zonder me vast te houden of nog straffer allen gaan rechtstaan in het midden van een kamer zonder iets om aan op te trekken. Dat ga ik eens moeten oefenen. Ik heb al vier tandjes. Twee bovenaan en twee onderaan. Dat zijn er twee meer dan Tuur toen ie 10 maanden was. En ik brabbel als de beste. De laatste tijd heb ik wel een hele diepe stem maar dat is nog een overblijfsel van die ontsteking aan mijn strottenhoofd van laatst. Max – mijn neef die niet in het dierenopvangcentrum van zijn ouders werkt – heeft ook zo’n ontsteking gehad en die is nog veel heser dan ik. Samen zijn wij nu “M&M met de sexy stem”.
Groetjes
MieMuis
03 september 2007
Koetjes en Kalfjes
Ik ben met Moeke en Pappa en Opa naar de beestenmarkt gegaan. Mie is bij Moekenilla en Vake gebleven want die is nog een beetje ziekjes. We zijn onze toer begonnen aan De Vetten Os (dat hoort zo naar ’t schijnt). En dan zijn we naar de Heilige Geeststraat gelopen. Daar stonden veel kalfjes en kleine en grote paarden. Die beesten waren precies vooral voor de verkoop. Pappa vroeg zich af of die zatte bende aan één van de 
drankstandjes – één keer terug nuchter - het nog wel leuk ging vinden als ze een beest hadden gekocht. De paardjes vond ik wel ok maar het was naar ’t schijnt aan me te zien dat ik in mijn jonge leven nog niet veel koeien ben tegengekomen. Het paard van Pipi Langkous was trouwens ook te koop.
We zijn geeindigd op het Sint-Jacobsplein. Daar stonden de prijskampbeesten. Dikke koeien en mooie boerenpaarden en ook een paar geiten en varkens en schapen. Ik begon ondertussen behoorlijk moe te worden dus hebben we Opa achtergelaten bij de boerenpaarden, ik heb nog wat frietjes gekregen en dan zijn we Mie weer gaan oppikken.
