15 maart 2007

Sleeën

Vandaag ben ik niet naar het Oekie-clubje geweest. Ik ben met Moeke en Pappa naar boven op de berg geweest. Pappa had een slee gehuurd en hij ging me eens tonen wat je daarmee allemaal kan doen. Ik had weer mijn blits oranje pakje aan (hoewel het lekker warm was buiten) en ik moest ook mijn zonnebril opzetten.

Ik zat op Pappa zijn rug in de draagrugzak in ‘den bak’ naar
boven en dat vond ik (zelfs met tutje) nee fijn. Moeke en Pappa bleven maar zeggen “tutteren Tuur” en “slikken jongen” maar ik begreep niet waar ze het over hadden. Mijn oortjes deden veel te veel zeer.

Eenmaal boven vond ik het wel cool. Alles was er wit en glad en er was een klein speeltuintje. Daar heb ik gespeeld en ik heb er appelsap met bubbels gedronken. Heel fijn.

Na een uurtje zei Pappa dat we Joran lang genoeg
gerust gelaten hadden (die was aan het leren skiën en we mochten de les niet al te vroeg storen) en dat we gingen sleeën. Een compleet nieuw woordje voor mij maar niet voor lang. We hadden een super slee waar ik samen met pappa op kon gaan zitten. Eerst zijn we een kleine helling afgegaan maar Pappa vond dat dat niet snel genoeg ging. En daarna zijn we steeds een stukje hoger geklommen, het eind van een rode piste omhoog.

Pappa trok me naar boven, ging mee op de slee zitten en dan gleden we tot bij Moeke terwijl ik riep “oh nee, oh nee, oh nee, oh nee, oh nee, oh nee, oh nee,….. NOG!”

Toen Joran klaar was met s
kiën is hij nog wat mee met Pappa en mij komen sleeën. En daarna moesten we terug naar beneden. Mie gaan ophalen en gaan middageten. Spijtig, want ’s middags doe ik mijn dutje en dus kon ik niet meer mee terug naar boven.

11 maart 2007

Sneeuwmannen

We slapen met zijn allen (Pappa, Moeke, MiekeMuisj en ik) in een klein kamertje. Heel gezellig. Moeke en Pappa hebben gisteren proberen alles een plaatsje te geven in ons kamertje en ik heb flink gesupporterd. Moeke wou dat ik zou slapen maar het was allemaal veel te interessant en gezellig. Ik heb mijn oogjes pas toe gedaan toen Moeke het helemaal donker maakte en het stil was.

Vanmorgen dacht ik “mooi nu gaan we dus die sneeuwman maken”. Ik roep dat nu al van gisteren morgend. Maar ik heb nog een hele dag moeten wachten. Moeke en Pappa zijn eerst gaan skiën. En ik ben eerst nog gaan spelen bij het +1 groepje hier op de gang. Daar zorgen een lieve mevrouw en 4 knappe, lieve meisjes voor mij. Ze zijn erg bedreven in het enTUURtainen.
Mie moest één verdieping hoger naar het babygroepje. Vandaag was haar allereerste dag ooit in ‘den opvang’. Ze is heel flink geweest. Ze heeft het alleen gepresteerd om in slaap te vallen net voor Moeke en Pappa terug waren voor het middageten. Ze is dus maar heel even bij ons geweest vanmiddag.

Na mijn middagdutje, toen Moeke en Pappa terug waren van ’t skiën zijn we dan toch een sneeuwman gaan maken. Nu ja, de sneeuw was nogal hard en er stonden al een boel sneeuwmannen om mee te spelen. Ik heb dan maar gesjept met mijn rode schepje en ik ben met Joran in een groot vickingship van sneeuw gekropen. En dat alles in mijn nieuwe coole oranje skipakje.

10 maart 2007

Sneeuwvakantie

Ze hebben mij vanmorgen onooglijk vroeg uit mijn bedje gehaald. Ik kon er niet mee lachen.
Ik wou geen flesje en ook geen kleedjes aandoen en ook niet zitten of staan of liggen… ik wou niks! Maar er bleek een goede reden voor al die gekheid zo vroeg in de morgen. Wij gingen een sneeuwman maken maar eerst moesten we nog een hele dag in de auto zitten zei Pappa.

Wij dat bleken Mie (die er helemaal klaar voor was - zie foto), Moeke, Papa, Tien , Steefve, Jorar en Lukasj (nvdr. tante Kristien, nonkel Steven, Joran en Lukas) te zijn.Mie en ik zijn heel flink geweest in de auto. Mie heeft veel geslapen. Ik heb ’s morgens ook wat geslapen en verder heb ik met mijn gravers, boekjes, draak, legomannetjes, regenstok…gespeeld. En we hebben ook gezongen van de Mosselman. Moeke had de cd van Scala mee om naar te luisteren. Een hele cd vol liedjes die ik niet wou horen. Alleen nummer 15 van de “Mossjelman!” wou ik graag een keer of honderd horen.’t Was op die manier zelfs een aangename afwisseling voor Pappa en Moeke als ik even begon te zagen voor het “sneeuwman maken”.
Bij tante Tien en nonkel Stefven in de auto was het anders. Joran riep al van bij het vertrek, nog voor ze goed Rillaar uit waren, “zijn we er al?”

This page is powered by Blogger. Isn't yours?