29 november 2007

brief van de Sint

Vannacht is de Sint geweest !!!

Het is te zeggen, hij heeft zijn Post Piet gestuurd om de brief die Tuur gisteren met Moeke schreef op te halen. Tuur had de achterkant van die brief vol geplakt met allemaal fotootjes van wat wij graag willen, kwestie van alles heel duidelijk te maken voor de Sint.

Post Piet had de Fristi die we voor hem klaar zetten helemaal opgedronken en ook de wortels voor het paard waren weg. In de plaats lagen er een boel chocolade centjes en speculaas en ook stempeltjes en een boekentasje. De Sint wist blijkbaar dat Tuur vandaag een dagje naar school gaat om te proberen of hij het daar leuk vindt.
Wat is Sint toch goed op de hoogte van alles!



Mie

28 november 2007

brief aan de Sint

Wilsele, 28 november 2007


Liefste Sint

’t Is weer zover. U bent bijna jarig en ik por mijn ghostwriter nog maar eens aan om in naam van mijn zusje en mij een briefje aan U te schrijven.

Ik ben weer behoorlijk braaf geweest dit jaar. Alleen aan het “voorzichtig zijn met andere kindjes” moet ik volgens Pappa en Moeke nog hard werken. Soms moet ik daarom in de hoek staan, maar omdat ik daar niet mooi blijf in staan, zit ik soms (als een baby!) voor een paar minuten in het park. Dat vind ik niet fijn.
Mie is heel stout geweest volgens mij maar Moeke zegt dat dat niet waar is en dat ik dat niet mag zeggen. Ze zegt dat MieMuis een heel lief meisje is. Moekenilla noemt haar zelfs een “droombaby”.

Ik ken al heel wat Sinterklaasliedjes. Sinterklaasje Bonne Bonne Bonne en Sinterklaas Kapoentje en (met vlagen) het liedje van de Stoomboot….Ik neem aan dat één van Uw spionpieten ze mij al hard heeft horen zingen? Mie kan nog niet zingen maar ze kan wel flink stappen en dus ook dansen. Ze stapt dan in rondjes met haar handjes in de lucht en ze wappert met haar handjes als een Thais prinsesje.

Ik heb me dit jaar niet alleen met liedjes leren voorbereid op Uw verjaardag. Ik heb ook eens heel goed gekeken in alle speelgoedfoldertjes. Ik zou heel graag een Thomas hebben met sporen (want James heeft er maar twee en dat is niet genoeg om fijn te kunnen rondrijden) en ook een vrachtwagen met auto’s op vind ik heel leuk.

Mie heeft al veel gezegd wat ze wil maar niemand begrijpt haar redevoeringen. Ze brabbelt heel resoluut en ze schudt en wijst met haar vingertje. Ik neem aan dat vertaalpiet haar wel begrepen heeft en dat U voor haar ook iets zal brengen (ondanks dat ik ze stout vind).

Voor Moeke en Pappa (en ook wel voor mij) mag U ook altijd een beetje snoep en chocolade achterlaten. Dat zal zeker niet verloren gaan.

Mijn tut krijgt U dit jaar nog niet mee, ik zal er voor volgend jaar eens over denken. Voorlopig slaap ik er nog mee en soms is ze ook nodig om mij te troosten. Wat U natuurlijk wel mee mag nemen zijn de Snotte Pieten die U vorig jaar vergat. Vooral Mie vind ze niet fijn want ze kruipen soms in haar oortjes.

Dikke kussen en tot volgend jaar
Grote Tuur en kleine Mie

PS Mie heeft net nieuwe schoenen. Ze heeft ze nog niet echt aan gehad dus niet schrikken als ze nog niet naar Mie ruiken, ze zijn wel degelijk van haar.

Wie het schoentje past... maakt zijn spaarpot leeg.

Ik heb nieuwe schoenen....
Nee, dat moet eigenlijk zijn, ik heb schoenen.
Ik had nog nooit eerder schoenen. Toch geen echte. Tot nu toe liep ik op Bobuxjes maar een week vóór mijn verjaardag zette ik mijn eerste pasjes en ondertussen kan ik dus heel flink lopen (en dansen, in rondjes terwijl ik wapper met mijn handjes). Bovendien is het weldra Sinterklaas en ik weet wel dat je ook je sloefje mag zetten maar volgens mij houd Sint toch meer van een stevige stapper.
De hoogste tijd dus voor echte schoentjes. Vorige zondag waren we al eens gaan kijken bij Carmi. Dat was heel fijn omdat de Sint in die winkel rond liep samen met een boel Pieten maar schoentjes hebben we niet gevonden.
Moeke en Pappa dachten nochtans dat de schoenenkeuze voor meisjes groter was, maar niks bleek minder waar. Er was nog een paar of drie, vier dat kon dienen als eerste schoentjes en geen enkel daarvan paste me perfect. De mevrouw in de winkel zei bovendien dat ik twee versc
hillende groottes van voetjes heb en dat maakte het nog wat moeilijker. Vandaag zijn we dan naar een andere winkel geweest in de stad. Een leuke winkel waar je een super mooie ballon krijgt (die je broertje dan spontaan aanslaat) als je een paar schoentjes koopt. In die winkel was nog net wat meer keuze. Nu ja, twee paar die pasten. Moeke en Pappa hebben voor mij gekozen. Het zijn geen super meisjesachtige schoenen maar naaldhakken op mijn leeftijd is toch overdreven.
Ik moet er nog even aan wennen, aan schoenen aan mijn voeten, maar het lukt toch redelijk om er mee te stappen. En ik heb gehoord dat we vanavond onze schoen gaan zetten om onze officiële Brief aan Sinterklaas te verzenden, dus het komt mooi uit dat ik nu schoentjes heb.

MieMuisMetMuiltjes

This page is powered by Blogger. Isn't yours?