28 november 2007
Wie het schoentje past... maakt zijn spaarpot leeg.
Ik heb nieuwe schoenen....
Nee, dat moet eigenlijk zijn, ik heb schoenen.
Ik had nog nooit eerder schoenen. Toch geen echte. Tot nu toe liep ik op Bobuxjes maar een week vóór mijn verjaardag zette ik mijn eerste pasjes en ondertussen kan ik dus heel flink lopen (en dansen, in rondjes terwijl ik wapper met mijn handjes). Bovendien is het weldra Sinterklaas en ik weet wel dat je ook je sloefje mag zetten maar volgens mij houd Sint toch meer van een stevige stapper. De hoogste tijd dus voor echte schoentjes. Vorige zondag waren we al eens gaan kijken bij Carmi. Dat was heel fijn omdat de Sint in die winkel rond liep samen met een boel Pieten maar schoentjes hebben we niet gevonden.
Moeke en Pappa dachten nochtans dat de schoenenkeuze voor meisjes groter was, maar niks bleek minder waar. Er was nog een paar of drie, vier dat kon dienen als eerste schoentjes en geen enkel daarvan paste me perfect. De mevrouw in de winkel zei bovendien dat ik twee versc
hillende groottes van voetjes heb en dat maakte het nog wat moeilijker. Vandaag zijn we dan naar een andere winkel geweest in de stad. Een leuke winkel waar je een super mooie ballon krijgt (die je broertje dan spontaan aanslaat) als je een paar schoentjes koopt. In die winkel was nog net wat meer keuze. Nu ja, twee paar die pasten. Moeke en Pappa hebben voor mij gekozen. Het zijn geen super meisjesachtige schoenen maar naaldhakken op mijn leeftijd is toch overdreven.
Ik moet er nog even aan wennen, aan schoenen aan mijn voeten, maar het lukt toch redelijk om er mee te stappen. En ik heb gehoord dat we vanavond onze schoen gaan zetten om onze officiële Brief aan Sinterklaas te verzenden, dus het komt mooi uit dat ik nu schoentjes heb.
MieMuisMetMuiltjes
Nee, dat moet eigenlijk zijn, ik heb schoenen.
Ik had nog nooit eerder schoenen. Toch geen echte. Tot nu toe liep ik op Bobuxjes maar een week vóór mijn verjaardag zette ik mijn eerste pasjes en ondertussen kan ik dus heel flink lopen (en dansen, in rondjes terwijl ik wapper met mijn handjes). Bovendien is het weldra Sinterklaas en ik weet wel dat je ook je sloefje mag zetten maar volgens mij houd Sint toch meer van een stevige stapper. De hoogste tijd dus voor echte schoentjes. Vorige zondag waren we al eens gaan kijken bij Carmi. Dat was heel fijn omdat de Sint in die winkel rond liep samen met een boel Pieten maar schoentjes hebben we niet gevonden.
Moeke en Pappa dachten nochtans dat de schoenenkeuze voor meisjes groter was, maar niks bleek minder waar. Er was nog een paar of drie, vier dat kon dienen als eerste schoentjes en geen enkel daarvan paste me perfect. De mevrouw in de winkel zei bovendien dat ik twee versc
hillende groottes van voetjes heb en dat maakte het nog wat moeilijker. Vandaag zijn we dan naar een andere winkel geweest in de stad. Een leuke winkel waar je een super mooie ballon krijgt (die je broertje dan spontaan aanslaat) als je een paar schoentjes koopt. In die winkel was nog net wat meer keuze. Nu ja, twee paar die pasten. Moeke en Pappa hebben voor mij gekozen. Het zijn geen super meisjesachtige schoenen maar naaldhakken op mijn leeftijd is toch overdreven.Ik moet er nog even aan wennen, aan schoenen aan mijn voeten, maar het lukt toch redelijk om er mee te stappen. En ik heb gehoord dat we vanavond onze schoen gaan zetten om onze officiële Brief aan Sinterklaas te verzenden, dus het komt mooi uit dat ik nu schoentjes heb.
MieMuisMetMuiltjes
