De eerste drie weken van mijn leven heb ik gegeten, geslapen en af en toe eens geweend omdat ik een nieuwe pamper of propere kleedjes kreeg... Maar nu ben ik plots wakker geschoten. Of dat komt omdat Frigyes (mijn osteopaat) mij eens onder handen genomen heeft of dat dat komt omdat ik ondertussen mijn geplande geboortedatum ongeveer bereikt heb, is niet duidelijk maar dat ik wakker ben, is des te duidelijker.
Ik kijk rond met mijn prachtige verbaasde blik. Ik wil veel meer gepakt worden. Ik vind mijn mobiel en spiegel al interessant. Ik heb zelfs al mijn huiluurtje 's avonds als Tuur gaan slapen is, waarschijnlijk omdat ik hem dan dadelijk mis.

Liefs
Mie

Dit ben ik Tuur AKA Turemans.
Tien dagen oud in 't traditioneel blauw voor jongetjes.

















Dit is mijn zusje Mie AKA MieMuis.
Een 17 daagjes oud in een meisjesachtig rood (bij gebrek aan roze kleedjes)



















Lijken we op elkaar?

En zeg nu niet, Mie is dikker want 1. dat is niet zo, Mie is zeker 250 gr. lichter en 2. Mie is een meisje en die zijn gevoelig aan dat soort uitlatingen en ik ben haar grote broer dus je kan maar beter niks verkeerd doen aan mijn zusje want ik kan een leeuw nadoen!

Groetjes
Tuur

Bruz is dus een zus. Misschien dat de meesten dat al wel doorhadden door Moekes paniekerige zoeken naar een gepaste meisjesnaam. Ik wist het in elk geval al veeeeeel langer maar ik mocht niks zeggen. Ik oefende wel al dapper haar naam. "Miemimimimimimiiiii" riep ik dan en niemand die iets door had.

Mie is eigenlijk weken te vroeg gekomen maar Pappa en Moeke waren er gerust in want tante Veronique (de gynaecoloog) had gezegd dat Mie tegen de vier kilo zou gaan wegen als ze tot de laatste snik zou blijven zitten. Mie was dan ook, ondanks het vroeger geboren worden, meteen al een flinke meid van 3,250 kg en 50 cm.

En aan iedereen die me de laatste maanden voorspeld heeft dat mijn leventje zou veranderen als ex-enig-kind...ik moet zeggen dat het meevalt. Het is een mooi Belgisch compromis geworden. De evenaar loopt nog steeds door mijn poep maar de nulmeridiaan loopt nu blijkbaar door die van Mie.

Moeke en papa zijn met Mie uit het ziekenhuis mij komen oppikken bij Oma.
En dan zijn we met ons vieren naar huis gereden.
Moeke had mij uit de auto gehaald en zei dat ik maar vlug naar binnen moest gaan want dat het koud was maar ik ben naar de andere kant van de auto gegaan om Pappa te helpen met Mie.
Samen met Pappa heb ik Mie over de dorpel van ons huisje gedragen. Ik neem mijn taak als grote broer dan ook heel serieus.

mijn zusje is geboren.
ze is heel lief en ze heet Mie.
ik geef haar veel zoentjes en dan roepen Moeke
en Pappa altijd, "voorzichtig he Tuur"
en als ze wil slapen dan zet ik haar muziekje op, wel niet altijd want ze slaapt nogal veel.
ik vraag me af wanneer ze nu eens mee komt spelen met mijn nieuwe trein.

't Is schandalig!
Al meer dan 2 en een halve maand geen Blognieuws meer van mij!

Voor de eerste maand is er een excuus te bedenken. We zijn toen immers verhuisd van ons appartementje naar ons nieuwe huis in Wilsele. Papa heeft het toen heel druk gehad met plamuren en behangen en verven en boren en kloppen en meer van dat soort zwaar werk. Gelukkig heeft hij wat hulp gehad van mijn meter en opa en zo.
Moeke had het dan weer druk met verstoppertje spelen. Ze heeft een heleboel dingen in katronnen verstopt terwijl ik me rotgezocht heb naar alles wat verdween.
't Was ook druk op 't werk van papa en moeke. De voetbalkalender moest weer af en de kermis moest geplaatst worden. En dan zijn er ook de adsl strubbelingen en computerprobleempjes geweest en de geknelde zenuw in moekes poep.

Maar sinds begin oktober zijn we min of meer geïnstalleerd en zijn al die it en andere probleempjes opgelost. Bovendien is moeke nu thuis (ze had nog veel congé staan ;o) en vermits ik meestal een flink middagdutje doe, zou je denken dat ze sindsdien er weer ingevlogen is... niet dus.
Ttz, ze is erin gevlogen maar niet in blogjes schrijven. Wel in het geboortekaartje maken en een suikerboon idee uit werken en kleedjes en spulletjes bijeen zoeken en vooral twee naampjes bedenken voor de Bruz. Tja, dat moet natuurlijk ook gebeuren en je weet nooit hoe vroeg zo'n Bruz zich aanmeldt.

Het goeie nieuws is dat alles min of meer klaar is ondertussen (inclusief de Bruz want morgen heeft die 37 weken assemblage achter de rug en is dan officieel 'prematuur' af). Moeke kan zich dus terug wat meer op mijn blog concentreren. En misschien kan ze ook mijn (bijna 'onze') website wat aanpassen. Da's al niet meer gebeurd sinds Lukas geboren werd en da's ondertussen al een flinke knaap van bijna 4 maanden.