27 juni 2006

Speleologie

Ik was met moeke in de keuken aan 't koken (moeke aan 't fornuis, ik op de grond met vergieten, houten lepels en mijn Hema casserolleke).
Ondertussen was ik ook de Tupperkes aan 't uitladen (dat mag ik, de Tupperkast is ook mijn kast, dat zie je aan de orde erin).
En toen moeke even niet keek.... was ze me kwijt :o)

Koekoek moeke, hier ben ik, ik zit op de spoelbak zijn plaatsje!

24 juni 2006

Rooksignalen via de telefoon: een Indianenverhaal

Ik heb van mijn grote nicht Roos geleerd hoe een Indiaan doet.
Ik weet van geen kanten wat een Indiaan is maar blijkbaar doet hij "wowowowowow" en slaat hij daarbij met zijn handje tegen zijn mondje. Ik had het – al zeg ik het zelf – behoorlijk snel onder de knie.

Blijkt nu dat onze telefoon afstamt van de Indianen.
Telkens als hij rinkelt dan klinkt hij helemaal als een Indiaan. Ik doe dan altijd duchtig mee en sla met mijn handje op mijn mondje… en om één of andere reden vinden moeke en papa dat dus heel grappig. Volgens mij moet Roos hen dringend eens leren over Indianen enzo.


20 juni 2006

Gewogen in de weeg

We hebben het twee keer moeten uitstellen, één keer omdat moeke naar de gynaecoloog moest en één keer omdat ik wat koorts had maar vandaag is het dan toch gelukt, ik ben naar Kind en Gezin geweest voor de aanvulling van mijn statistieken.
Tenminste ik dacht dat het enkel daarom was, maar na het meten en wegen bleek ik ook nog twee (jazeker TWEE) spuitjes te goed te hebben. En ze vertelden daar ineens bij dat ik er misschien ziekjes van ga zijn over een kleine week. Enfin, ik heb de spuitjes redelijk dapper in ontvangst genomen en ik ben 77 cm groot te zijn en net geen 11 kg zwaar. En ik mag – omdat ik al zo flink kan stappen ook sandaaltjes aandoen. Lang leve frisse voetjes!

13 juni 2006

Mister Aardbei 2006

Bij opa in de tuin staan er heel veel aardbeienplantjes en die zijn zo nu ongeveer allemaal tegelijk aan het rijpen. Gevolg: een stortvloed van lekkere zoete rode aardbeitjes die ik, nu mijn eerste verjaardag gepasseerd is, lekker mag opeten. Ik doe dat dan ook gretig: als fruitmaaltijd om 4 uur (ik ben als grote jongen een beetje voorbij de gewone geplette fruitpap ondertussen), als snoepje, al schooiend of als avondmaal bij een boterhammetje.
Soms stoppen ze de stukjes aardbei proper in mijn mondje en moet ik alleen maar knabbelen en slikken, maar soms doen ze ze ook gewoon in mijn bordje en dan is het nog veel fijner om ze op te peuzelen!

This page is powered by Blogger. Isn't yours?